مي خواهي تو هم خدا و هم خرما را

مي خواهي تو هم خدا و هم خرما را

تقسيم مكن با من و او فردا را

صد بار دگر هم كه شود مي گويم

يا يار خودت يا كه منِ تنها را


*****************

افسوس كه جا مانده ي پاييزم و درد

لبريز تنفر شده ام چون گل زرد

وقتي كه شكست قلب من فهميدم

از عشق به جز هوس نمي داند مرد



***********************



اين عشق به سر آمد و او تنها رفت

تا خانه ي عشق با خدا هم پا رفت

يك روز بيايي و همه جار زنند

برگرد كه مهزاد از اين دنيا رفت


*********************


صد شاخه گلايل از بهار آوردي

اي مرگ براي من تو يك هم دردي

شب تا به سحر منتظرت مي مانم

هم بستر من شو تا ابد گر مردي


**********************


اي مرگ نيامدي دگر دير شده

ديوانه ي تو اسير زنجير شده

برگرد و ببين كه شاعره از غم تو

هر لحظه به دست غير تحقير شده